ยิ่งเล่นยิ่งดีต่อพัฒนาการ

ใครจะรู้ว่า “การเล่น” กิจกรรมที่แสนจะธรรมด๊าธรรมดา กลับสร้างความสุขความสนุกขนาดมหึมาให้เด็ก ๆ ได้อย่างเหลือเชื่อ ยิ่งถ้าการเล่นนั้นทำได้อิสระเสรี ไม่ต้องมีผู้ใหญ่มาคอยกำกับว่าต้องเล่นแบบไหนด้วยแล้วละก็ เขาจะยิ่งสนุกสุดเหวี่ยง จินตนาการโลดแล่น ได้เป็นตัวของตัวเอง ที่สำคัญกว่านั้น จะบังเกิดผลลัพธ์มหัศจรรย์กับเด็กโดยที่เรานึกไม่ถึงเลยละค่ะ

การเล่นนั้นดียังไง ทำไมเด็ก ๆ ถึงชอบกันจัง

การเล่นถือเป็นงานหลักของเด็กเลยก็ว่าได้ค่ะ ไม่ว่าจะวิ่งเล่น กระโดดโลดเต้น ห้อยโหน ปีนป่าย ปั้นดิน เล่นทราย ระบายสี เล่นดนตรี ขี่จักรยาน เล่นเกม ต่อบล็อกไม้ หรือแม้แต่ทำงานบ้าน ล้วนทำให้เกิดการเรียนรู้ และสร้างทักษะต่าง ๆ ที่จำเป็นสำหรับชีวิต สะสมให้เด็กไปเรื่อย ๆ เหมือนการวางเสาเข็มที่ดีให้กับบ้านในอนาคตนั่นเองค่ะ การเล่นจึงไม่ใช่แค่เรื่องเล่น ๆ แต่ทำให้เด็ก ๆ ...มีความสุข สุขภาพดี กล้ามเนื้อแขนขาแข็งแรง ได้กระตุ้นการใช้ประสาทสัมผัสทั้ง 5 ฝึกสมาธิ อารมณ์ดีร่าเริงแจ่มใส ได้เป็นตัวของตัวเอง ภูมิใจและมั่นใจในตัวเอง มีความคิดยืดหยุ่น กล้าลองผิดลองถูก รู้จักวางแผนและแก้ปัญหา ฉลาด มีจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ มีพัฒนาการสมวัย มีทักษะภาษาและการสื่อสารที่ดี ควบคุมอารมณ์และจัดการกับความเครียดได้ ฟื้นตัวจากปัญหาได้ไว ห่างไกลจากโรคซึมเศร้าและสมาธิสั้น ปรับตัวได้ดี อยู่ร่วมกับผู้อื่นได้

ถ้าเราห้ามไม่ให้เล่นล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น? แน่นอนว่าพัฒนาการ จินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์ของเด็กจะถูกลิดรอนไปอย่างน่าเสียดาย แล้วผลเสียเหล่านี้ก็จะเกิดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้เลยค่ะ

• เครียด วิตกกังวล มีอารมณ์หงุดหงิด ไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส
• เฉื่อยชา ไม่มีชีวิตชีวา ไม่สนุกสนาน
• ปรับตัวยาก มีปัญหาในการเข้าสังคม
• ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่กล้าตัดสินใจ
• ไม่มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ ขาดแรงจูงใจในการเรียนรู้

พ่อจ๋าแม่จ๋า หันมาเล่นกับหนูหน่อย

พ่อแม่คือฟันเฟืองสำคัญที่จะช่วยพัฒนาการเล่นของลูก เพื่อให้พวกเขาได้ประโยชน์จากการเล่นสูงสุด ลองสนับสนุนและช่วยเหลือลูกด้วยวิธีต่อไปนี้ดูนะคะ

• จัดเวลาและกิจวัตรประจำวันให้เหมาะสม เพื่อให้ลูกได้มีโอกาสเล่นสม่ำเสมอทุกวัน
• ช่วยจัดเตรียมอุปกรณ์ สร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเล่น และเลือกของเล่นให้เหมาะต่อพัฒนาการตามวัยของลูก
• พาลูกออกไปเล่นข้างนอก ให้ใกล้ชิดธรรมชาติและเล่นสนุกอย่างเต็มที่
• ไม่กำหนดรูปแบบการเล่นของลูก ควรให้ลูกเลือกเล่นเองตามความสนใจของเขา
• ไม่ปกป้องมากเกินไป จนบั่นทอนความท้าทายและความสนุกของลูก
• พ่อแม่นับเป็นของเล่นที่ดีที่สุดของลูก ฉะนั้นจงมีส่วนร่วมในการเล่นกับลูก เพื่อสร้างความใกล้ชิดผูกพันและสานสัมพันธ์ครอบครัวให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น
• พยายามให้ลูกเล่นรวมกับเด็กหลาย ๆ วัย เพื่อให้เขาเรียนรู้ที่จะควบคุมตนเอง รู้จักการประนีประนอมต่อรองกับเด็กคนอื่น ช่วยพัฒนาทักษะการปรับตัว และก้าวสู่พัฒนาการถัดไปอย่างเป็นธรรมชาติ

การเล่นนอกจากจะเป็นกิจกรรมการเรียนรู้ตามธรรมชาติของเด็ก ซึ่งช่วยพัฒนาความคิด สติปัญญา และอารมณ์ได้อย่างดีเยี่ยมแล้ว ยังถือเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ที่ช่วยขัดเกลาเด็ก และสร้างรากฐานของการพัฒนาสู่วัยผู้ใหญ่ ที่เพียบพร้อมไปด้วยความฉลาด เก่ง ดี มีคุณภาพ และ
มีความสุข ได้อีกด้วยค่ะ

บทความนี้ตรวจสอบความถูกต้องโดยแพทย์ชำนาญการ